درگیری ذهنی پیرامون مسئله اندازۀ آلت تناسلی یک یافتۀ شایع مابین مردان می باشد. بسیاری از مردان بخصوص مردان جوان دارای نگرانی هستند که آیا اندازۀ آلت تناسلی آنها طبیعی است یا نه؟

بررسیهای مختلفی در جمعیت های مختلف مردان دنیا انجام شده اند که در آن اندازۀ آلت تناسلی اندازه گیری شده است. در این بررسیها طول متوسط آلت تناسلی در حالت شل 8 سانتیمتر و در حالت نعوظ 12 سانتیمتر بوده است. اعداد ذکر شده متوسط آن در جمعیتهای مردان مختلف می باشند که مورد بررسی علمی قرار گرفته اند.

 از نظر علمی ما موقعی می گوئیم که اندازۀ آلت تناسلی کوچک است که 5/2-2 انحراف معیار کمتر از میزان طبیعی باشد. بسیاری از مردان اندازۀ آلت تناسلی خود را با اطلاعات ناقصی که از محیط پیرامون بدست می آورند می سنجند. باور یک مرد، چه درست و چه نادرست در مورد اندازۀ آلت تناسلی خود، سبب آسیب دیدن روانی وی و روابط زناشوئی با همسرش خواهد شد.

 در یک مطالعه 94 درصد مردانیکه از کوچکی اندازۀ آلت تناسلی خود شاکی بودند، تخمین نادرستی از اندازۀ آلت تناسلی خود داشتند. این علاوه از باورهای نادرست در مورد نقش اندازۀ آلت تناسلی در روابط زناشوئی است. فرایند یک رابطۀ زناشوئی توسط یک چرخۀ جنسی مشخص می شود که در مردان شامل 5 مرحله می باشد.

  این مراحل به ترتیب عبارتند از:

مرحلۀ برانگیختگی، مرحلۀ کفه یا همان تداوم تحریک جنسی، مرحلۀ ارضاء، مرحلۀ فروکش و بالاخره مرحلۀ تحریک ناپذیری.

در مرحلۀ تحریک ناپذیری، یک مرد نمی تواند دوباره یک چرخۀ جدید فعالیت جنسی را از صفر شروع نماید. این مرحله ممکن است در افراد مختلف از چند دقیقه تا چند ساعت و حتی چند روز متفاوت باشد. مدت این زمان رابطۀ مستقیم با سن فرد دارد، و هر قدر سن فرد بالا می رود، این مدت زمان نیز طولانی تر می شود. هدف از توضیح این چرخۀ جنسی، بیان تفاوت ما بین زن و مرد می باشد.

  چرخۀ جنسی در خانمها فقط شامل 4 مرحلۀ اول می باشد و خانمها فاقد مرحلۀ تحریک ناپذیری هستند. این بدین معنی است که در شرایط مناسب خانمها در فرایند رابطۀ زناشوئی می توانند ارگاسم یا ارضاء جنسی مکرر را تجربه کنند بدون اینکه نیازی به مقاربت جنسی داشته باشند، بنابراین عده ای از مردان که دلیل عدم ارضاء همسر خود را کوچکی اندازۀ آلت تناسلی خود می دانند، از نظر علمی صحیح نمی باشد و قابل توجیه نیست، و از طرف دیگر اندازۀ آلت تناسلی نقشی در فرایند مقاربت مرد ندارد و یک مرد با هر اندازه آلت تناسلی، به ارضاء جنسی دست پیدا خواهد کرد. با بیان مطالب فوق می توان به میزان اهمیت اندازۀ آلت تناسلی در روابط زناشوئی پی برد.

امروزه شبکه های ماهواره ای بسته به نیاز مخاطبین خود در یک منطقۀ بخصوص، تبلیغات وسیع و همه جانبه دارند. همانطور که مستحضر هستید تبلیغات شبکه های فارسی زبان بیشتر بر حول محور محصولات و کالاهای جنسی، ترک اعتیاد، کاهش وزن، افزایش قد و چند موضوع دیگر می چرخد.

 یكی از شگردهای مهم این رسانۀ نوین رواج فرهنگ بیماریزائی است. بیماری زائی یعنی تولید و ایجاد یک بیماری توسط یک عده افراد خبره که وجود خارجی ندارد. یعنی آنقدر موضوعی را تکرار می کنند که فرد احساس می کند که بیمار است و باید سراغ درمان خود برود. یکی از این موارد هم اندازۀ آلت تناسلی در مردان می باشد.

 یک مثال بارز تبلیغ کرمی است که مبلغین آن مدعی هستند که سبب افزایش اندازۀ آلت تناسلی در آقایان می شود. اینها برای اینکه محصول خود را به فروش برسانند در ابتدا اقدام به بیان مطالبی کاملا کذب می کنند که به هیچ وجه مبنای علمی ندارد.

 این نوشته را بنده از تبلیغات آنها خدمت شما ذکر می کنم: “طبق آمارهای کسب شده تقریبا 70 درصد از افراد در سراسر دنیا از کوچک بودن دستگاه تناسلی خود رنج برده و احساس حقارت می کنند (جهت اطلاع بایستی خاطر نشان سازم که هر بیماری تعریف علمی خاص خودش را دارد، و صرف ادعای یک فرد دلیل بیماری وی نیست؛ مسئلۀ بعد این است که یک فرد خارج از فرایندهای فیزیولوژیک طبیعی نمی تواند انتظار خاصی از خودش داشته باشد، و مسئلۀ سوم میزان شیوع کوچک بودن دستگاه تناسلی در جوامع مختلف است، میزان شیوع مرضی این بیماری در جوامع مختلف یک در هزار است نه 70 درصد).

 آنها در ادامۀ تبلیغشان می نویسند: “کوچک بودن آلت تناسلی یک مرد اثرات بسیار بدی را در زندگی و فکر او دارد و حاصلش : افسردگی ، عدم اعتماد به نفس ، خجالتی شدن ، سرخورده شدن از روابط جنسی و نارضایتی شریک جنسی او و…. خواهد بود”. در صورتیکه به هیچ وجه اینگونه نیست.

 آنها با تبلیغات گسترده به مردان القاء می کنند که دارای مشکل هستند، و درمان مشکل نیز در نزد خود آنها است. مگر افرادیکه دارای قد 175 سانتیمتر می باشند و اگر قد آنها به 190 سانتیمتر نرسد باید دچار عدم اعتماد به نفس ، خجالتی، و سرخورده شوند، با یک مختصر آگاهی و دادن اطلاعات به افرادیکه فکر می کنند دارای مشکل هستند، تقریبا اکثر قریب به اتفاق متقاعد می شوند که دارای مشکل نمی باشند.

 البته باید متذکر شد که متاسفانه تعداد افرادیکه در دام فریبکاریهای تبلیغاتی می افتند نیز کم نمی باشد. کدام عقل سالم قبول می کند که با پوشیدن یک دمپائی به مدت 45 روز 8 سانتیمتر قدش بلندتر خواهد شد. ولی باز متاسفانه کم نیستند افرادیکه نسبت به خرید و استفاده از این دمپائیها اقدام می نمایند. همین در مورد دستگاهها و داروهائیکه اندازۀ آلت تناسلی را زیاد می کنند نیز صدق می کند.

امروزه علم پزشکی از جمله در کشور عزیزمان ایران پیشرفت زیادی کرده و بسیاری از بیماریها قابل درمان هستند. این درمانها برای افرادیکه دارای کوچکی اندازۀ آلت تناسلی “مرضی” باز هم تاکید می کنم “مرضی” هستند در دسترس می باشند.

 تشخیص “مرضی” بودن کوچکی آلت تناسلی با پزشک می باشد و صرف ادعای فرد دلیل وجود مشکل در وی نیست. ممکن است که فرد انتظارات خاصی از خود داشته باشد، ولی آن دلیل وجود بیماری نمی باشد.

 یک مرد با قد 170 سانتیمتر که از نظر علم پزشکی طبیعی است، ممکن است بخواهد قدش 190 سانتیمتر شود، ولی وی انتظارات نابجائی است که از خودش دارد، و در علم پزشکی هیچ اقدامی برای ادعای وی متصور نمی باشد.

کلاً در مواردیکه فرد دارای کوچکی “مرضی” آلت تناسلی است دو اقدام درمانی می توان انجام داد.

اولین آن دارو درمانی است که بیشتر قبل از 14 سالگی مؤثر است. اگر کوچک بودن اندازۀ آلت تناسلی قبل از کامل شدن سن بلوغ تشخیص داده شود، کمک زیادی می توان به بیمار کرد. این را همینجا متذکر شوم که اکثر پسربچه هائی که دارای آلت تناسلی رشد نکرده هستند در آینده از نظر باروری یا همان بچه دار شدن نیز ممکن است مشکل پیدا بکنند. بنابراین تشخیص به موقع و زودرس خیلی کمک کننده خواهد بود.

 جهت راهنمائی والدین عزیز، هر پسر بچۀ بالای یک سال که طول دستگاه تناسلی وی در حالت کشیده کمتر از 1/9 سانتی متر می باشد، باید مورد بررسی قرار گیرد. علاوه از آن با استفاده از داده های زیر می توان بطور واقعی در مورد اندازۀ آلت تناسلی قضاوت کرد که در آن طول متوسط طبیعی آلت تناسلی کشیده شده با دست بر حسب سانتیمتر در سنین مختلف نشان داده می شود.

 نوزاد 30 هفته : 1.5 سانتی متر***** کودک 2 ساله : 2.6 ***** کودک 7 ساله : 3.9
نوزاد 34 هفته : 2.5 سانتی متر***** کودک 3 ساله : 2.9 ***** کودک 8 ساله : 3.7
نوزاد 34 هفته  : 2.5 سانتی متر***** کودک 4 ساله : 3.3 ***** کودک 9 ساله : 3.8
کودک 6 ماهه : 1.9 سانتی متر***** کودک 5 ساله : 3.5 ***** کودک 10ساله : 3.8
کودک 1 ساله : 2.3 سانتی متر***** کودک 6 ساله : 3.8 ***** بالغین ………. : 9.3

و اما تکنیکهای جراحی نیز برای افزایش حجم و اندازۀ آلت تناسلی در حالت “مرضی” وجود دارند. یک از مواردیکه بطور شایع در کلینیک با آن مواجه هستیم، در افراد چاق و بویژه کودکان، آلت تناسلی در زیر چربی ناحیۀ عانه مخفی می شود، که اصطلاحاً به آن “آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده” می گویند و این با آلت تناسلی کوچک فرق می کند.

 در بسیاری از موارد با بزرگ شدن کودک و کاهش وزن وی، این مشکل برطرف می شود، ولی گاهاً خود فرد چاق نیست ولی بعلت حجم زیاد چربی ناحیۀ عانه 3-2 سانتیمتر از آلت تناسلی در چربی فوق مدفون می شود، در همچون مواردی می توان با یک عمل جراحی مشکل را به مقدار زیادی حل کرد.

 تکنیک دوم برای افزایش طول آلت تناسلی در مردانی است که مبتلا به کوچکی مرضی اندازۀ آلت تناسلی هستند. باید متذکر شوم که این تکنیک در بهترین شرایط 5-3 سانتیمتر به طول آلت تناسلی اضافه می کند. در حالت طبیعی حدود 5-3 سانتیمتر از آلت تناسلی مرد داخل شکم وی قرار دارد .

 در این روش ابتدا یک برش به شکل Z در بالای آلت تناسلی بر روی شکم داده می شود. بافت چربی ناحیۀ عانه خالی می شود و به قاعدۀ آلت تناسلی در داخل شکم دسترسی پیدا می شود. آلت تناسلی توسط دو رباط به استخوان عانه می چسبد. با بریدن این دو رباط، آلت تناسلی آزاد می شود.

به محل بریده شدن رباطها یک تکه سیلیکون گذاشته می شود که بعداً چسبندگی ایجاد نشود. به این ترتیب 5-3 سانتیمتر به طول آلت تناسلی اضافه می شود.

 تکنیک سوم افزایش دادن حجم به آلت تناسلی در موارد لزوم است. مثلاً بندرت ممکن است اندازه و قطر آلت تناسلی یک مرد در حالت کشیده حدوداً به اندازۀ یک خرما باشد. اینگونه افراد هستند که از نظر پزشکی بیمار محسوب شده و نیاز به اقدام اصلاحی دارند. در این افراد علاوه از اینکه طول آلت تناسلی باید زیاد شود باید به آن حجم نیز داده شود.

 برای افزایش حجم آلت تناسلی تکنیکهای مختلفی وجود دارد. در یکی از این تکنیکها یک فلاپ (آویخته، یک تکه ای از پوست که توسط پایه اش هنوز به بدن متصل است) بیضی شکل از پوست تهیه کرده و آنرا در زیر پوست آلت تناسلی به دور آن می پیچیم.

 در تکنیک دوم با سوزنهای مخصوصی درزیر پوست آلت تناسلی مواد حجم دهنده تزریق می شود. برای اینکار مواد گوناگون مثل سیلیکون بکار می رود . بیاد داشته باشیم که اعمال جراحی فوق بدون عارضه نمی باشند، و انجام آنها در افرادیکه نیازی ندارند غیر اخلاقی است و ممکن است داشته های قبل از عمل فرد را نیز به مخاطره بیندازد.

دکتر محمدرضا صفری نژاد، جراح بیماریهای کلیه و مجاری ادراری